Գյուղացին հող էր վարում դաշտում: Նա լավ էր կատարում իր աշխատանքը դրա համար էլ բոլորը նրան անվանում էին ռանչպար: Ռանչպարը շատ բարի մարդ էր, իրեն պատկանող մի լուծ եզը նա հաճախ տալիս էր իր գյուղացիներին նրանց օգնելու համար: Գյուղացու արտի մեջ կար մի մեծ ծառ, որի փչակում նա հաճախ հանգստանում էր: Մի օր մի աչքածակ և տարօրինակ մարդ մոտեցավ գյուղացուն և սպառնալով նրանից պահանջեց, որ իրեն օգնի: Գյուղացին հրաժարվեց, նրան ասելով, որ դու բարի մարդ չես, ես միայն բարի մարդկանց եմ օգնում: Չար մարդը ամաչեց իր արարքից և ներողություն խնդրեց: Նրանք ընկերացան և միասին վարեցին հողը: